Kobielice

Treść


Sołtys i rada sołectwa Kobielice

 

Sołtys: Bronisława Czarnecka, tel. 723 440 446

 

Rada Sołecka:

  • Teresa Sojka
  • Marcin Czech
  • Marek Machalica
  • Tadeusz Błąkała

 

Charakterystyka Kobielic

Powierzchnia Kobielic wynosi 8,96 km2. Na dzień 31.12.2023 w Kobielicach mieszkało 1555 osób. Zabudowa Kobielic jest rozproszona, co jest szczególnie widoczne w północnej części wsi. Od północnej struny przylega do wsi przysiółek Podlesie. Przez środek wsi przebiega droga Pszczyna-Żory, która przez setki lat miała charakter drogi gruntowej. Fragment jej oryginalnego przebiegu to dzisiejsza ulica Stara Droga.

Kobielice graniczą od północy z lasami pszczyńskimi, od zachodu z Branicą i Kryrami, od wschodu z Radostowicami i Porębą, a ich południowym sąsiadami są Brzeźce. Radostowice nie mają bezpośredniego połączenia drogowego z Kryrami, gdyż rozdziela te dwie miejscowości kompleks bagiennych łąk.

W centrum Kobielic pod warstwą gleby i piachu występuje glina, która nadaje się do wypalania cegły. W Polsce istnieje jeszcze jedna wieś o takiej nazwie. Znajduje się w gminie Dobre w powiecie włocławskim.

Pochodzenie nazwy Kobielic nie jest jasne. Miejscowi twierdzą, że pochodzi od słowa kobyła, co uwidoczniło się podczas obierania herbu w XVIII wieku. Etymologowie twierdzą, że nazwa Kobielice może pochodzić od słowa „kobiela”, które było przezwiskiem osoby niemajętnej. Z kolei inny wariant mówi, że nazwa wsi ma związek z czasownikiem „kobielić się” to znaczy być pofałdowanym, co może mieć związek z tutejszym ukształtowaniem terenu. Choć ostatnia z teorii jest mało prawdopodobna.

 

Herb Kobielic
 
 Herb Kobielic

 

Historia Kobielic

Pierwsza informacja na temat Kobielic jest z 1536 roku i jest zapisana w pszczyńskim urbarzu. Pochodzi ze strony poświęconej Porębie, gdzie zapisano, że pewien porębianin otrzymał kawał pustego gruntu „na Kobielicach”. Kolejna notatka pochodzi z 1572 roku, która mówi, że Kobielice zostały niedawno odbudowane. Można stąd wysnuć wniosek, że Kobielice istniały już na przełomie XV i XVI w., ale zostały zniszczone w wyniku wojen husyckich podobnie jak Radostowice i Borki. Odbudowa Kobielic została wykonana przez panów pszczyńskich około 1550 roku. W roku 1783 roku w Kobielicach i Pazurowicach mieszkało w sumie 238 osób. Natomiast w roku 1861 w Kobielicach mieszkało już 660 osób. Poza dwoma tkaczami i kowalami wszyscy pozostali mieszkańcy pracowali na roli.

W okresie I wojny światowej w armii cesarstwa niemieckiego służyło kilkudziesięciu kobieliczan. Około dwudziestu poległo na froncie francuskim i wschodnim. Mieszkańcy Kobielic brali również udział we wszystkich powstaniach śląskich. Z kolei podczas plebiscytu opowiedziało się za Polską 84% głosujących.

Śląski rocznik statystyczny podaje, że w 1934 roku na obszarze Kobielic i przysiółka Pazurowic mieszkało w sumie 980 osób.

Kobielice zostały zajęte przez wojska niemieckie bez walki 2 września 1939 roku. Kilkudziesięciu kobieliczan służyło w Wermachcie, a ponad dwudziestu z nich zginęło lub zaginęło bez wieści.

28 stycznia 1945 roku wojska armii radzieckiej pod wodzą gen. Kuroczkina wkroczyły do Kobielic. Wówczas przez Kobielice przebiegała linia frontu. Największe walki toczyły się o przysiółek Polesie. W nocy z 10 na 11 lutego Niemcy wycofali się na nową linię umocnień, która obejmowała tory kolejowe na trasie Skoczów-Żory.

Od połowy kwietnia do początków maja 1945 roku na polowym lotnisku w trójkącie Brzeźce-Poręba-Kobielice stacjonowała czechosłowacka 1. Dywizja Lotnictwa Mieszanego. W jej skład wchodziło po trzydzieści maszyn typu Ła-5 i Ił-2. Po kapitulacji III Rzeszy samoloty przebazowano na teren czechosłowacji.

Do roku 1945 Kobielice stanowiły samodzielną gminę, Od tego czasu do 1954 r. były częścią gminy Suszec. Na czas utworzenia gromad w latach 1955-1972 w Kobielicach znajdowała się siedziba Gromadzkiej Rady Narodowej. Po roku 1973 Kobielice znów stały się składową gminy Suszec.


 

Szkoła

Od XVII do połowy XIX wieku dzieci z Kobielic były przypisane do szkółki parafialnej w Brzeźcach. Dopiero w 1869 roku w Kobielicach powstaje szkoła, która w 1910 r. doczekała się rozbudowy. W roku 1933 do kobielickiej szkoły uczęszczało 164 uczniów. 2 września 1996 roku do użytku oddano nową szkołę wraz z salą gimnastyczną.

Warto zwrócić uwagę, że w 1901 roku w pobliżu Radostowic i w niewielkim oddaleniu od Poręby powstała szkoła ewangelicka. W 1936 roku do tej szkoły uczęszczało 42 uczniów. Obecnie w tym budynku jest prowadzona prywatna praktyka lekarska.


 

Opracowano na podstawie:

Orlik Z.J., Wierność korzeniom. Wczoraj i dziś gminy Suszec, Urząd Gminy Suszec i Oldprint Żory, Suszec 2004;